چگونه فرزندانم را با هم مقایسه نکنم
این جمله ظاهرا تکراری ست ، خیلی جاها شنیده ایم که نباید کودکان را مقایسه کرد ، اما نمی دانیم چگونه ؟
بهتر است ابتدا بدانیم که مقایسه کردن فرزندان چه پیامدهایی دارد ؟
مقایسه کردن همان کاری ست که باعث میشود فرزندانمان سایه ی یکدیگر را با تیر بزنند ، چرا که با مقایسه ، کودکان را وارد فضای رقابت می کنیم ؛
برخی از والدین فکر می کنن مقایسه نمی کنند به عنوان مثال : مادری می گفت : من هرگز فرزندانم را مقایسه نمی کنم اما زمانی که خواست از نظم اتاق پسرش تشکرکند به او گفت :پسرم چقدر اتاق ت را تمیز و مرتب کرده ای ، احسنت به تو ، ای کاش خواهرت هم از تو یاد می گرفت ! باید بگویم این مقایسه ، نمونه ای از مقایسه ی مثبت است و در عین حالی که در کودک حس خوب ایجاد میکند ، احساس غرور به همراه یک نگرانی بزرگ برایش رقم می زند ، نگرانی از اینکه نکند یک روز این موقعیت برتری ای که در نگاه والدینم دارم را از دست بدهم ؟ بنابراین جهت حفظ موقعیتش دست به هر کاری می زند ؛ مِن جمله تخریبِ خواهرش به طرق مختلف و این شروع ناسازگاری است که ما رقم زده ایم !
و اما گاهی والدین کودکان را در معرض مقایسه ی منفی قرار می دهند ، به عنوان مثال : پسرم هنوز لباس هایت کف اتاق است ، نگاه کن خواهرت همه ی لباس هایش را در کشوی کمدش گذاشته ، پس تو کی قرار است از او یاد بگیری ؟
و یا در حالتی ایده آل تر :
پسرم ، عزیزدلم ، تو قصد خوابیدن نداری مادر ، ببین خواهرت به موقع به تختخوابش رفت !
در مقایسه ی منفی ، کودکان احساس حقارت و سرخوردگی پیدا می کنند و از آن گذشته حس ناامیدی به آنان دست میدهد که منجر می شود به دست از تلاش کشیدن .
و حالا چطور مقایسه نکنیم :
- هر بار که با فرزندت صحبت می کنی ، روی صحبتت فقط و فقط با او باشد ، فکر کن او تنها فرزند توست .
- آنچه می بینی را فقط توصیف کن : به عنوان مثال : لیوانِ آبِ دخترم در حین غذاخوردن روی میز افتاد و آبش ریخت ، به جای اینکه به او بگویم : داداشِ کوچکتر از تو همیشه حواسش به لیوان آبش هست آنوقت تو چندمین بار است که آبِ لیوانت را می ریزی !
قرار است فقط توصیف کنیم : – آب روی میز ریخته !
- سعی کنیم زمانی که هیجانزده ایم و دوست داریم هیجان مثبت خود را به فرزندمان انتقال دهیم و او را مورد تمجید و تشویق قرار دهیم ، هرگز کنار سایر فرزندان ، این کار را نکنیم ، چرا که هرگز سایر کودکان تحمل شنیدن تعریف و تمجیدهای ما را نسبت به خواهر و برادرشان ندارند ، بهترین کار این است که او را در خلوت تشویق کنیم.
به عنوان مثال : هر دو فرزندتان کارنامه به دست وارد خانه می شوند ، شما کارنامه ی دخترتان را می بینید ، از نمره ی درس ریاضی اش خوشحال می شوید و می گوئید : احسنت به دختر نازم که این ترم تلاشش را بیشتر کرده و نتیجه ی تلاشهایش نمره ی 18 ریاضی ست ، آفرین دخترم ، شما سه نمره پیشرفت داشتی ؛ اینجاست که پسرتان بلند می گوید : مامان ! منکه همیشه نمره ام در ریاضی ، بیست می شود ! . با این عکس العمل نمره ی 18 دخترتان بی ارزش شد و دیگر تشویق شما در او احساس خوشایندی ایجاد نمی کند و از آن گذشته پسرتان از اینکه نمره ی بیست اش شما را هیجان زده نمی کند شاکی ست !
بهتر است به آنها بگوییم : تبریک می گویم که کارنامه هایتان را گرفته اید ، بهتر است هر کدام را در اتاق هایتان بررسی کنیم !
در این سایت ، ما شما را به کمک محتواهای آموزشی علمی و استاندارد در مسیر درست فرزندپروری ، ثابت قدم نگه می داریم .
خوشحال می شویم در اینیستاگرام ، ما را دنبال کنید و در جریان تخفیفات ویژه ی دوره های آموزشی و سایر محصولات ، قرار گیرید : samane.rashidiii
دیدگاهتان را بنویسید